Na tutejszych łamach wiośnie poświęciłem nieco uwagi wcześniej ale myślę, że tematu nigdy dość, ponieważ nigdy dość przyrody budzącej się do życia. Zatem po raz kolejny – fotoodsłony tej pory roku w Sudetach Środkowych ale też na Pogórzu Kaczawskim
Z sobie wiadomych powodów zbierałem się na ten przejazd od roku 2003… No dobrze – zbierałem siły 😉 Bardzo się przydały bo trasa, myślę sobie była całkiem słuszna, choć… nie do końca przemyślana. Trochę ją odcierpiałem. Ale nie to było najważniejsze lecz zakątki Karkonoszy / Krkonoš, których nie wolno ot, tak – przejechać na rowerze! Dlatego prędzej czy później wycieczkę powtórzyć trzeba będzie, ale w wersji kilkudniowej. Kilka podjazdów w Karkonoszach robi wrażenie i wyciska na miazgę. Polecam tę trasę, oznaczoną w Krkonošským národním parku jako K1A wszystkim, którzy chcą sobie coś udowodnić lub ich bardzo siły rozpierają.
Powrót z Zacléře do domu to już gratka, o ile siodełko jest wciąż wygodne a podjazdów z Lubawki do Lipienicy czy z Krzeszowa do Grzęd nie widać i nie czuć, bo dzień się skończył i jedzie się po ciemku.
Wspólne wolne popołudnie pozwoliło nam spędzić pięknych kilka godzin na rowerowej przejażdżce. Że okolica Wałbrzycha jest piękna, nie trzeba przekonywać. Warto sobie o tym przypominać, wskażę przy okazji najpiękniejsze odcinki trasy:
Wałbrzych i okolice to kraina piękna o każdej porze roku, ale i kraina nieznana. Warto jej się przyjrzeć i ją odwiedzić – pieszo, rowerem, etceterem. Rowerowo szczególnie teraz, gdy pogoda zachęca.
Zachęcam również ja – opracowuję trasy dla każdego rodzaju rowerowych wycieczek.
Ostatnie tchnienia jesieni zachęciły do rowerowej przejażdżki po Wałbrzychu. Nieoczekiwanie dla wszystkich i pewnie to lekka przesada – Wałbrzych jest miastem pojeziernym… To znaczy – wiele jest w naszym mieście zbiorników wodnych, pamiątek po niedawnej działalności przemysłowej, tworzących niepowtarzalny rys krajobrazu, z którego powoli znikają. Tym bardziej zasługują na udokumentowanie i przedstawienie. Kiedy je wszystkie uchwycę, pojawi się tu galeria. Oby do wiosny!
Pod koniec września poproszony zostałem o poprowadzenie wycieczki rowerowej podnóżami Karkonoszy. Miała dodatkowy atut – była naukowa, bo nastawiona na rozpoznanie wodnych walorów tego zakątka Sudetów Zachodnich. Na jego podstawie została stworzona praca naukowa I etap 44 Olimpiady Geograficznej. Rozpoznanie było bardzo udane, bo z tego co wiem osoba najbardziej nim zainteresowana, czyli Zuzanna spod Warszawy, zakwalifikowała się do etapu drugiego Olimpiady. Bardzo gratuluję i trzymam kciuki za dalsze odkrycia i ich radosne zwieńczenia!
Rowerem czy pieszo, zawsze inaczej i zawsze warto. To miasto zasługuje na uwagę.
Niby daleko nie jest, ale w tę i z powrotem robi się około 60 km dystansu i niemal 1000 m przewyższenia. A wszystko to w jedno sierpniowe popołudnie, które wycisnęło siódme poty i pozwoliło odpocząć.
Popołudniowy, śródjesienny rowerowy wypad na pogranicze śląsko – broumowskie. Pogoda, choć niezbyt piękna, nie uprzykrzała tej przejażdżki, dającej nieco dobrego zmęczenia i sprawdzającej stan siły (?) na rowerze. Zgodnie z oczekiwaniami zmęczenie było, siła – nie. Ale cała wycieczka jak najbardziej na tak!
